Kucerak trosni,na njemu vrata
Izgledom svojim pricaju pricu,
Da jedan djecak i njegov tata
Suzama svojim kamen doticu.
Ne traze mnogo,nemaju nista.
Tek zdravlja malo i komad hljeba.
Poneko drvo pokraj ognjista
I bice srecni,srecni do neba.
Djecija suza dusu mi pece,
Rukice male,ledja nejaka.
"Ja imam tatu" on samo rece.
"Ostavila me ta zena.Majka"!
"Ostavila me,mali sam bio,
I ne znam zasto,nu gdje sad zivi,
Tata je dugo cutao,krio.
Sto me ne trazi samo je krivi."
"Pomazem tati koliko mogu,
On bi da radi ali ga boli.
Njemu je drvo slomilo nogu,
I zato sada za pomoc moli.
Jos dobrih ljudi na svijetu ima,
Donose pomoc Gojku i tati,
Rukica mala poklone prima,
Dobro se uvijek jos boljim vrati.
Nikada vise da ne okvase,
Suze to malo lice milo ,
Da se od velike muke spase,
Da se sacuva ocevo krilo.
Blistavog oka,lopta u ruci,
Dok drugom rukom grli svog tatu,
Osjeca kraj on svojoj muci,
Teskom teretu na svome vratu.
Jednog ce dana ovaj mali,
Biti veliki covjek,znajte!!!
I hvala svima koju su dali,
I ko god moze -POMAGAJTE!