dijete prirode
|
za pravilnu stolicu su važna vlakna, što su u biti drvenaste, kožaste i slične končaste strukture tipične za koru voća i povrća koju često gulimo. vlakno je ljuska žitarice i trebali bismo je dobijati kroz hljeb, ali se koristi bijelo brašno koje je lišeno praktično svega sem skroba, što je u suštini šećer, odnosno ugljeni hidrat, i kao takav u crijeva dolazi kao nekakava gnjecava pasta. nije li većina peciva u prodavnici upravo to, vazdušasta pufna koja se u dodiru sa vodom lijepi za nepce i zube? tako se lijepi i za crijeva. najedeš se kukuruza, i sve ljuske pronađeš u govancetu. vlakna su balast, ono što nam pomaže da se ostala "pastolika" otpadna smjesa sprovede od ulaza u tanko do izlaza iz debelog crijeva. ishrana u kojoj dominiraju šećeri i masti, i rafinirani sastojci (maksimalno usitnjeni i lišeni "kabastih" elemenata) nije dovoljno "teška" da napreduje ka izlazu. sjeme lana se ne može svariti dok se ne samelje, koža mu je tako jaka da ga pokakiš kako si ga progutao, i upravo ta piling funkcija je to što može da pomogne. šta ne može dobro da izađe ne treba ni da ulazi. a glavobolja kod zatvora je posljedica raspadanja hrane koja se danima kiseli u toplim, vlažnim crijevima umjesto u septičkoj jami. ljudsko tijelo svakodnevno troši: voda - toga u nama ima najviše, kod dehidracije treba piti izotonik, fiziološku rastopinu, cedevitu, ili neki drugu mješavinu elektrolita (šećera i soli). vlakna - crni hljeb (ako je pufnast kao i bjeli ili čak sladi, vjerovatno je bojen kakaom i karamelom, i ne sadrži vlakna), smokve, svježe voće i povrće vitamini - vitamina ima u svemu, od mesa do cigarete (da, da!), dobro je utvrditi odakle šta dolazi, i šta kuvanjem nestaje masti - bolje manje a kvalitetnije - ulje, od maslinovog do konopljinog, kokosovo, nikad margarin, puter idealno prokuvan i skinuta pjena šećeri - fruktoza, glukoza, prosti i složeni šećeri, valja se informisati detaljnije, ima ga u svemu. proteini - meso, sir, pasulj i uopšte mahunarke, kinoja, amaranth čovjek brzo razvije osjećaj da čim pogleda hranu ili je stavi u usta zna šta jede (masnoću, protein, šećer). instinkt dalje preuzima kao autopilot. a treba se i kretati poslije jela, da se malo pogura ta dinamika u stomaku. sjetih se izreke koja mi je bila gadna kad sam je čula, ali sam kasnije imala prilike da je istinski shvatim - volim te ko dobro sranje :) (ikskjuz maj frenč)
|